Arcade Fire 29 augustus 2011 Heineken Music Hall

Arcade Fire is al jaren een van mijn favoriete bands. Ze weten met hun opzwepende muziek, vol verschillende klanken, niet te makkelijke, wat duistere muur van geluid en teksten met een boodschap, bij mij exact de juiste snaar te raken.

En nu was het eindelijk zover; hun eerste optreden in Nederland in jaren, en ik had een kaartje. Vanaf de eerste tonen was ik in de juiste stemming. De zevenkoppige formatie speelde, in de hooguit 1,5 uur dat het optreden duurde, in sneltreinvaart bijna het complete laatste album (The Suburbs), afgewisseld met flink wat ouder werk van zowel Neon Bible als Funeral. Op het podium was altijd wat te zien; alle leden van de Canadese band deden er alles aan om het ons naar de zin te maken, bijgestaan door videobeelden die een prachtig - en soms vreemd - decor vormden.

Het publiek moest er wel wat voor terugdoen; de mensen die op de tribune zaten, moesten van de frontman gaan staan: de leden van de band gaven energie, maar dat kon alleen als ze energie van de zaal terugkregen. Dat ging aan het begin redelijk; de meest mensen gingen direct staan, maar het grootste deel daarvan ging daarna ook snel weer zitten als er een rustiger nummer kwam.Na het laatste nummer, het meezingnummer 'No Cars Go', was er geen twijfel meer; tot aan de laatste rij stonden de mensen mee te schreeuwen.

Het geluid was niet echt fantastisch afgesteld. (Mede) daardoor veranderde de muziek soms in een brei, waardoor het bij een aantal nummers even duurde voordat je door had welk nummer was ingezet. Het kan ook zijn dat dit standaard gebeurt bij hun live optredens; het was de eerste keer dat ik ze zag. Maar hopelijk niet de laatste keer. Veruit het beste optreden van het jaar.